مقایسه سلامت عمومی، سلامت روان و راهبردهای مقابله ای در بیماران دیابتی نوع ۱ ، ۲ و بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: بیماری های مزمن اثرات گسترده ای بر عملکرد فردی، اجتماعی، سبک ها و راهبردهای مقابله ای ایشان می گذارد لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه سلامت عمومی، سلامت روان و راهبردهای مقابله ای در بیماران دیابتی نوع 1 ، 2 و بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی سه گروه 24 نفره از بیماران دیابتی نوع 1 ، 2 و بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس  مراجعه کننده به مرکز دیابت و ام اس مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مطالعه با استفاده از چک لیست داده های دموگرافیک، پرسشنامه سلامت عمومی (ghq-28)، چک لیست نشانه های اختلالات روانی دروگاتیس (scl-90-r) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای بلینگزوموس جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری مانوا و آزمون تعقیبی تورکی مورد تحلیل قرار گرفت.  نتایج:  نتایج نشان داد، بین سه گروه تفاوت معنی داری در سلامت عمومی، سلامت روان و راهبردهای مقابله ای وجود داشت (0/001 = p). همچنین مقایسه زوجی گروه ها نشان داد که بین بیماران دیابتی نوع 1 ، 2 و بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس  تفاوت معنی داری درمتغیرهای سلامت عمومی، سلامت روان و راهبردهای مقابله ای وجود دارد. نتیجه گیری: در مراقبت پزشکی، بهبودی در بیماری­های مزمن غیرممکن بوده ولی مرگ نیز قریب الوقوع نیست، لذا کنترل بیماری­های مزمن از اهمیت ویژه ای برخوردار است، و یکی از اهداف مراقبت درمانی، مطلوب نمودن کیفیت زندگی است که نتایج این پژوهش تا حدی مسئولیت برنامه ریزان بهداشتی درمانی را در رابطه با تدوین خدمات نیاز را روشن می­ سازد.